Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Randal Korn jest wcieleniem zła, jest nazywany królem śmierci bo jako prokuratora zadowala go tylko jeden werdykt: egzekucja. To właśnie z nim w sądzie ma się zmierzyć Eddie Flynn, który ma za zadanie obronić młodego chłopaka oskarżonego o zamordowanie koleżanki. Jest niewinny, ale Korn zrobił wszystko by chłopak dostał wyrok skazujący. Szantaże, przekupstwa i ciosy poniżej pasa to standard. Problem polega na tym, że na przeciwko sobie Flynna a ten nie chce się poddać bez walki, ba! zrobi wszystko by pogrążyć "brudnego" prokuratora i uratować chłopaka.

Oj dobre to! Są emocje, jest akcja i dobro kontra zło. Trudno mi było się "wkręcić" w lekturę, miałam jakiś słabszy okres czytelniczy, ale jak go przełamałam to "Adwokat diabła" wszedł jak zły.
Po pierwsze myślałam, że to książka na podstawie, której powstał film z Pacino a tu proszę niespodzianka - zupełnie inna historia. Inna, ale według mnie równie dobra, bo autor potrafił utrzymać napięcie do samego końca. Nie ma tu może spektakularnych zwrotów akcji, od początku wiemy kto jest dobry a kto zły, ale ten nierówny pojedynek nie pozwala czytelnikowi na oddech, Cavanagh atakuje z każdej strony i nie ma, że boli.
Bardzo mi się to podobało, moim zdaniem to najlepsza książka autora. Niesie za sobą też pewne przesłanie - nie warto się poddawać choćby nie wiem co.
Jeżeli szukacie thrillera na zacnym poziomie to nie powinniście się czuć zawiedzeni tą lekturą.

Randal Korn jest wcieleniem zła, jest nazywany królem śmierci bo jako prokuratora zadowala go tylko jeden werdykt: egzekucja. To właśnie z nim w sądzie ma się zmierzyć Eddie Flynn, który ma za zadanie obronić młodego chłopaka oskarżonego o zamordowanie koleżanki. Jest niewinny, ale Korn zr...

Rozwiń

Zwiń

Stephane Breitweiser owszem i to nie jedną rzecz, ale całe mnóstwo. Ten francuski złodziej sztuki w swoim małym mieszkanku zgromadził kolekcję wartą miliardy. Niepozorny chłopak, był jednym z najbardziej zuchwalych złodziei a jego zbiory obejmowały prawie 300 rzeczy. Oszukał ochronę w 172 muzeach, wyrzucał eksponaty przez okna, wynosił rzeźby pod płaszczem, nie było na niego mocnych. Ciekawe? Owszem!

W książce Michaela Finkela poznajemy postać "Złodzieja sztuki" od podszewki. Poświęca dużo uwagi stronie psychologicznej Stephana, powoli I systematycznie wciagajac czytelnika w jego świat.

Ta książka to dramat i kryminał w jednym. Budzi emocje, momentami skrajne. Ja jednocześnie trzymałam za złodziejaszka kciuki i chciałam żeby go złapali. To dokument, który pokazuje jak pasja może wpływać na nasze działania oraz jak te, mogą wpływać na otoczenie.

Na pewno nie jest to książka wyłącznie dla wielbicieli sztuki. Mam wrażenie, że wręcz przeciwnie, to pozycja dla tych, którzy lubią wiedzieć i lubią poznawać. Autor zmusza czytelnika do myślenia a ja to bardzo lubię, ale mimo tych wszystkich niezaprzeczalnych zalet tej lektury, ja miałam z nią lekki problem. Liczyłam na wciągnięcie bez reszty i zgubienie kapci a dostałam po prostu bardzo udany reportaż, jednak buty zostały na swoim miejscu.

Stephane Breitweiser owszem i to nie jedną rzecz, ale całe mnóstwo. Ten francuski złodziej sztuki w swoim małym mieszkanku zgromadził kolekcję wartą miliardy. Niepozorny chłopak, był jednym z najbardziej zuchwalych złodziei a jego zbiory obejmowały prawie 300 rzeczy. Oszukał ochronę w 172 ...

Rozwiń

Zwiń

Rzucić wszystko i uciec w Bieszczady, tą maksymą kieruje się Igor Brudny po swoich ostatnich przejściach. Cóż, los nie jest dla niego łaskawy, bo między relaksem na bieszczadzkich polanach i oglądaniem saren, dostaje informację o zaginieciu dwóch młodych dziewczyn. Pech, albo los byłego komisarza sprawia, że był ostatnim, który je widział. Wkrótce zostają znalezione ich zwłoki, brutalnie okaleczone a podejrzenia padają na lokalnego "zlego" Smolarza, któremu daleko do duszy towarzystwa. Brudny nie wierzy jednak w jego winę. To sprawia, że ma przeciwko sobie nie tylko mordercę, ale też lokalną społeczność.

Brudny wrócił i zrobił to z fajerwerkami! Mamy tu książkę, która pokonuje stereotypy. Przemysław Piotrowski wie jak przeskoczyć samego siebie, doskonale zdaje sobie też sprawę z tego jak prowadzić fabułę by wciągnąć w nią czytelnika po czubki włosów i wypluć wyprutego z emocji.
Dużo się dzieje, jest mrocznie, tajemniczo, źle. To jest dokładnie to na co czekamy sięgając po książki autora. Jest w "Smolarzu" moc, coś co przykuwa uwagę, niepokoi i drąży.

Przemysław Piotrowski należy do ścisłej czołówki moich ulubionych autorów i z książki na książkę udowadnia jak bardzo warto czytać jego twórczość. Nie powiela się, nie jest wtórny, daje emocje a przy tym wszystkim Brudny to Brudny i po prostu nie da się go nie lubić.

Ja zdecydowanie jestem fanką. "Smolarz" mnie wciągnął, poruszył, trochę przestraszył. Dostałam mój ulubiony pakiet.

Z tego pakietu radzę Wam skorzystać.

Rzucić wszystko i uciec w Bieszczady, tą maksymą kieruje się Igor Brudny po swoich ostatnich przejściach. Cóż, los nie jest dla niego łaskawy, bo między relaksem na bieszczadzkich polanach i oglądaniem saren, dostaje informację o zaginieciu dwóch młodych dziewczyn. Pech, albo los byłego ko...

Rozwiń

Zwiń

Salem ma 18 lat, kota i udane życie. Jej chłopak jest szkolną gwiazdą a mama i siostra mocnym wsparciem.
Thayer ma 31 lat i właśnie sprowadził się do domu obok Salem. Mężczyzna jest po rozwodzie i ma małego uroczego synka, którym ma się opiekować Salem.
Tych dwoje wiele dzieli, nie tylko wiek. Mają różne temperamenty, inaczej patrzą na świat. Jednak coś ich poloczylo, to uczucie, tak pełne chemii i mocy, opanowuje ich całych. Czy uda się im ocalić siebie czy spłoną?
Nie wiem czy widziałam kiedyś negatywną opinię o tej książce, wręcz przeciwnie swojego czasu opanowała bookstagram a ochy i achy spowodowały, że miałam wobec niej duuuże oczekiwania. Chyba za duże, bo wydaje mi się, że to właśnie przez to moje wrażenia nie były, aż TAKIE. Jasne mamy tu ciekawą opowieść o uczuciu, które w teorii nie miało prawa się zdarzyć, mamy trudne wspomnienia, temat nowotworu, czy molestowania dzieci, ale wszystko jest potraktowane trochę po macoszemu, jakby autorka nie do końca wiedziała na czym się skupić i rozproszyła swoją uwagę na kilka wątków.
"Wytrwałość dzikich kwiatów" to dobra książka, jest duże prawdopodobieństwo, że gdybym podeszła do niej z mniejszymi oczekiwaniami inaczej bym ją odebrała a tak cóż, ani mnie ziębi ani grzeje.

Salem ma 18 lat, kota i udane życie. Jej chłopak jest szkolną gwiazdą a mama i siostra mocnym wsparciem.
Thayer ma 31 lat i właśnie sprowadził się do domu obok Salem. Mężczyzna jest po rozwodzie i ma małego uroczego synka, którym ma się opiekować Salem.
Tych dwoje wiele dzieli, nie tylko w...

Rozwiń

Zwiń

Niklas i Beia są starym, dobrym małżeństwem, ale czy na pewno? Po drobnej sprzeczce on wychodzi z domu żeby odreagować, ale gdy nie wraca po kilku godzinach w głowie kobiety pojawiają się pierwsze czarne scenariusze, czy coś mogło mu się stać? Wkrótce okazuje się, że problem między nimi jest większy a on chce rozwodu. To słowo jest jak kamień w sercu Bei, nie potrafi tego zrozumieć, w końcu byli szczęśliwi, mają dwie córki i piękny dom, co poszło nie tak?
Moa Herngren w swojej książce przedstawia trudną sytuację z dwóch stron, jej i jego. W pierwszej części, tej z perspektywy kobiety, byłam za nią całym damskim sercem, nie chciałam zrozumieć czemu on, "ten zly" może chcieć ja opuścić. Kolejne rozdziały i patrzenie na sprawę z innej strony, spowodowały, że lepiej zrozumiałam bohatera i jego kroki a ona zaczęła mnie drażnić. To chyba dobry obraz tego, że często wina jest po obu stronach. Nie wierzę w to, że zawsze, ale czy ktokolwiek kto jest lub był w związku, może z całą odpowiedzialnością stwierdzić, że jest bez winy?
To smutna książka. Pełna żalu, bólu po stracie dotychczasowego stanu rzeczy i miłości. To trudna, ale dobra historia. Z całą pewnością nie ma tu lukru i cukru. Daje perspektywę, pozwala spojrzeć na siebie I związek z innej strony. Ja mam wielkie szczęście, że mam takiego męża jakiego mam, który jest dla mnie oparciem i przyjacielem, ale jednocześnie nie wierze w to, że coś jest nam dane na zawsze . Trzeba walczyć o związek, ale i o siebie.
Polecam wam tę lekturę. Wzruszy was i dotknie.

Niklas i Beia są starym, dobrym małżeństwem, ale czy na pewno? Po drobnej sprzeczce on wychodzi z domu żeby odreagować, ale gdy nie wraca po kilku godzinach w głowie kobiety pojawiają się pierwsze czarne scenariusze, czy coś mogło mu się stać? Wkrótce okazuje się, że problem między nimi je...

Rozwiń

Zwiń

Ginie mężczyzna, jego zwłoki zostają odnalezione na terenie jego własnego ogródka a główną podejrzaną staje się oczywiście jego żona. Ta stroniąca od ludzi kobieta budzi wśród ludzi duże emocje, część uważa ją za czarownicę, wydając opinie o jej winie, część, że jej liczne romanse doprowadziły zrozpaczonego mężczyznę do szaleństwa i smierci. Jaka jest prawda? To właśnie ją próbuje odkryć pewien prokurator, dla którego służba jest też okazją do przyjmowania łapówek i śliskich interesów. Jednak nawet ten twardy facet wkrótce ulega urokowi kobiety i zaczyna się gubić w różnych wersjach prawdy.

Wiecie co oznacza słowo Mokosz? Bo ja nie miałam pojęcia, ale wujek Google mi pomógł i jest to słowiańska bogini.

Dziwna jest i niespotykana ta książka, nie ma w niej właściwie nic co znałabym wcześniej a na moc posępnego thrillera, czytalam ich bez liku. Niby jest to thriller, ale autorka wprowadza czytelnika w tak specyficzny świat, że w mojej opinii "Mokosz" wymyka się wszelkim normom i gra im na nosie.

Poza dwojgiem głównych bohaterów właściwie nie poznajemy imion pozostałych, są literami, które nie odwracają uwagi od głównego wątku.

Dużo tu mroku i deszczu, wiele niedopowiedzeń. Dla mnie to książka tak inna od wszystkich, że aż trudna do oceny, którą to jak zawsze pozostawiam wam, ale jeśli lubicie słowiańskie klimaty i tajemnice to może wam przypaść do gustu.

Ginie mężczyzna, jego zwłoki zostają odnalezione na terenie jego własnego ogródka a główną podejrzaną staje się oczywiście jego żona. Ta stroniąca od ludzi kobieta budzi wśród ludzi duże emocje, część uważa ją za czarownicę, wydając opinie o jej winie, część, że jej liczne romanse doprowad...

Rozwiń

Zwiń

Yeong-ju czuje się wypalona i smutna, mimo przemęczenia wie jedno - musi założyć księgarnię i to właśnie robi. Gdy otwiera to miejsce na obrzeżach Seulu, jest załamana a jej podejście nie przyciąga do niej klientów, jednak wkrótce coś zaczyna się w niej zmieniać. Długie godziny w towarzystwie książek i przyjemnej ciszy pozwalają Yeong-ju odnaleźć dawno utraconych spokój i odnaleźć przyjemność w spełnianiu swojego zawodowego marzenia. Księgarnia staje się odskocznia i ostoją nie tylko dla niej, ale również dla innych zbłąkanych dusz.
Może będziecie zaskoczeni, ale uwaga! To nie jest książka o księgarni! 😉
Tak, właściwie cała fabuła ma w niej miejsce, ale moim zdaniem ta książka to podróż to wnętrza głównej bohaterki. Mamy tu postać kobiety pokiereszowanej przez los, zmęczonej życiem i takiej, która ani myśli zakładać różowe okulary, jednak mimo tej racjonalności i przekonaniu o tym, że romantyzm jest wtórny, ta książka jest romantyzmem, dziwnym połączeniem różnych światów koreańskiej stabilności i nieufności z maksymalnym otwieraniem się przed obcym człowiekiem. Jest powolna i przespokojna, toczy się tak ślamazarnym tempem, że momentami bywało to męczące, ale z drugiej strony uspakajające.
Dla mnie to powieść przeciwieństw, niejednoznaczności i niedomówień. Mam wrażenie, że ilu czytelników, tyle różnych jej odbiorów, że każdy znajdzie dla siebie tu coś zupełnie innego.

Yeong-ju czuje się wypalona i smutna, mimo przemęczenia wie jedno - musi założyć księgarnię i to właśnie robi. Gdy otwiera to miejsce na obrzeżach Seulu, jest załamana a jej podejście nie przyciąga do niej klientów, jednak wkrótce coś zaczyna się w niej zmieniać. Długie godziny w towarzyst...

Rozwiń

Zwiń

Beth wiedziała, że jej córka Hannah jest trudnym dzieckiem, jej skłonności i zimno w oczach przyprawiały kobietę o ciarki na plecach. Dziewczynka nie miała w sobie za grosz empatii, potrafiła z rozmysłem psuć zabawki, pozbawiać życia zwierzęta i krzywdzić swojego brata. Wywoływała lęk w szkole i nie miała przyjaciół. Jej rodzice mieli jednak związane ręce, bo Beth znała ich mroczne sekrety, wiedziała o czymś co by ich pogrążyło a to powodowało,że mogli tylko obserwować jej poczynania i z lękiem próbować chronić przed nią siebie i swojego syna.
Ogień 🔥‼️ mam wrażenie, że dla wielbicieli thrillerów ta książka to strzał w dziesiątkę. Jest tu wszystko co można polubić w tym gatunku: napięta atmosfera, dwie ramy, czasowe i przerażający socjopatyczny bohater, o którym w sumie niewiele wiadomo. Lubię to!
"Złe dziecko" idealnie trafiło w mój gust i w moment, lektura tej książki była dla mnie frajdą i z całą pewnością dalam się porwać autorce, która mocno myliła moje tropy. Kiedy już byłam tuż, tuż i podejrzewałam kto i co a może nawet dlaczego okazywało się, że z moich podejrzeń zostały tylko znaki zapytania.
Wszystko się tu zgadza myślę, że ta książka jest tak popularna nie bez powodu a ja jeśli wpadną mi w ręce książki autorki z całą pewnością sięgnę po nie z dużym entuzjazmem!

Beth wiedziała, że jej córka Hannah jest trudnym dzieckiem, jej skłonności i zimno w oczach przyprawiały kobietę o ciarki na plecach. Dziewczynka nie miała w sobie za grosz empatii, potrafiła z rozmysłem psuć zabawki, pozbawiać życia zwierzęta i krzywdzić swojego brata. Wywoływała lęk w sz...

Rozwiń

Zwiń

Runowo, mała wieś położona nieopodal Puszczy Gorzowskiej, wsi spokojna, wsi wesoła, czyżby? Nie do końca bo właśnie tu zaginął Artur Krynicki, który wyszedł z domu i już nie wrócił. Głównym podejrzanym staje się lokalny biznesmen, jednak oczywiście nie przyznaje się do winy.
Mija miesiąc a z rzeki zostają wyłowione zwłoki kobiety, wszystko wskazuje na to, że to lokalna "wariatka", "nimfa" i odludek. Śledczy sprowadzają na okazanie jej brata, byłego policjanta - Sambora Malczewskiego i to jest dopiero początek tej historii...
To chyba najbardziej dorosła i najbardziej brudna książka autora, tu nie ma miejsca na żarty i przymrużenie oka. Jest ciężko. Bohaterowie są poszkodowani przez to, co przeszli, ociężali w okazywaniu uczuć i bardzo smutni.
Jest mrocznie, przytłaczająco i duszno. Moss tym razem daje się poznać z innej strony, autora, który umie w mrok, ale nie ten brutalny, bo tu okrucieństwa jest niewiele, w przypadku "Polany" mamy do czynienia z ciemną stroną duszy, takimi wydarzeniami, które odciskają piętno. Marcel Moss nie zrobił z tego szopki, dal popłynąć bohaterom tą niezbyt czystą rzeką ich doświadczeń i pozwolił im dojść do głosu.
Nie wiem czy to moja ulubiona książka autora, ale z pewnością jedna z lepszych jakie ostatnio miałam w rękach.

Runowo, mała wieś położona nieopodal Puszczy Gorzowskiej, wsi spokojna, wsi wesoła, czyżby? Nie do końca bo właśnie tu zaginął Artur Krynicki, który wyszedł z domu i już nie wrócił. Głównym podejrzanym staje się lokalny biznesmen, jednak oczywiście nie przyznaje się do winy.
Mija miesiąc ...

Rozwiń

Zwiń

"Dlla fałszerza rysunek, obraz i postarzanie to pierwszy najbardziej oczywisty etap procesu. Żeby zostać prawdziwym fałszerzem, trzeba mieć nienasycony apetyt na informacje i oko do szczegółów."
Tony Tetro to światowej sławy fałszerz obrazów, o którym ja dowiedziałam się dopiero teraz, ale na poznawanie takich historii nigdy nie jest za późno. Cóż to jest za opowieść!
Niezliczona ilość kopii dzieł sławnych malarzy, która wyszła spod pióra Tetro przez lata myliła nawet najbardziej dokładnych znawców sztuki. Jego obrazy wisiały nawet u Króla Karola, obecnej głowy Wielkiej Brytanii!
Ale Tony jak to Włoch miał w sobie też nutkę zawadiaki i łobuziaka, gdy założył się z kumplem stworzył podróbkę samochodu Ferrari i wydał na to 350 tysięcy a nigdy nim nie jeździł, podróbki obrazów Caravaggio opalał w piecu do pizzy i palił przy nich papierosy by okadzić je tytoniem, lubił imprezy, alkohol i seks. To brzmi jak powieść sensacyjna i tak też się ją czyta! Wow! Jeżeli jesteście fanami filmów z mafią w tle to, ta książka z całą pewnością się wam spodoba.
Chciwość, szemrane towarzystwo i talent, którego nie sposób zmierzyć. W "Być jak Caravaggio" wszystko się dzieje szybko, jest ciekawe, fascynujące i aż zmusza do tego, żeby pójść do muzeum obejrzeć obrazy, albo przeczytać więcej o autorach oryginałów. Jestem pod wielkim wrażeniem tej książki, czułam że mi się spodoba, ale nie przypuszczałam, że aż tak. Na pewno trafia do czołówki najciekawszych książek jakie przeczytałam w tym roku.
Bardzo, bardzo ją wam polecam! Ta książka powstała z pasji i jest pasjonująca.

"Dlla fałszerza rysunek, obraz i postarzanie to pierwszy najbardziej oczywisty etap procesu. Żeby zostać prawdziwym fałszerzem, trzeba mieć nienasycony apetyt na informacje i oko do szczegółów."
Tony Tetro to światowej sławy fałszerz obrazów, o którym ja dowiedziałam się dopiero ...

Rozwiń

Zwiń